مدرسه علمیه النجیبیه کوشک

13 آبان

اولین مضمون 13 آبان عبارت است از رویارویی رژیم آمریکا با نهضت اسلامی و بیداری اسلامی

چرا مرگ بر آمریکا

1. کودتای 28مرداد بر ضد دولت مصدق را در سال 1332 را فراموش نکنیم

2. حمایت از محمد رضا پهلوی وکمک به او برای آزار مردم را فراموش نکنیم.

3. دزدی از مردم طبق قرارداد دارسی را فراموش نکنیم.

4.کشتار وحشیانه مردم در قیام 15 خرداد سال 42 13را فراموش نکنیم.

4. کشتار وحشیانه مردم در قیام 17 شهریور را فراموش نکنیم.

5. حمایت شدید از رژیم کودک کش اسرائیل را فراموش نکنیم.

6-حمایت ازصدام در8سال جنگ  تحمیلی را فراموشنکنیم.

7. ترور دانشمندان هسته ای و دیگر دانشمندان و بزرگان دین را نباید فراموش کنیم.

8. تحریم 35 ساله ایران ورفع آن باشرائط بسیار ذلت باررا فراموش نکنیم.

چهل روز از زندگی مشترک شهید سلیمی نگذشته بود که عازم جبهه شد. به او گفتم مادر تازه ازدواج کرده ای کجا می خواهی بروی؟ همسرت را چه می کنی؟ گفت: مادر من برای هوس ازدواج نکردم. ازدواج کردم چون دین انسان با ازدواج کامل می شود. و همچنین یک یادگاری از خودم برای شما بگذارم. از شما و همسرم می خواهم که صبر داشته باشید.

او به شهادت رسید و روزها می گذشت تا این که همسرش را برای زایمان به بیمارستان بردیم. همان شب به خواب خواهرش آمده و گفته بود: بلند شوید و به بیمارستان بروید، و از همسرم مراقبت کنید و نام مهدی را روی فرزندم بگذارید.

فلسفه تقلید چیست؟
تقلید در احکام شرعی رجوع به متخصص و اهل خبره است؛ یعنی، همان گونه که همه عقلای عالم در هر رشته و صنعت و علمی به نزد متخصص و اهل خبره آن رشته می روند؛ مثلاً برای اطلاع از نوع بیماری به پزشک رجوع می کنند برای آشنایی از احکام دین و حلال و حرام و واجب و مستحب وظیفه دارند به متخصص آن، یعنی عالمی که عمری را در فهمیدن این احکام از قرآن و روایات زحمت کشیده رجوع نمایند و این کار از نظر عقلا نه تنها تقلید کورکورانه نیست بلکه بسیار ستایش می شود.
اما تقلید کورکورانه؛ یعنی انسان بدون آگاهی و دلیل منطقی و عقلی از راه و رسم فرد یا قومی پیروی کند، مثل بت پرستان که وقتی پیامبران به آن ها می گفتند چرا در مقابل این مجسمه های چوبی و سنگی که هیچ نفعی ندارند و ضرری هم از شما برطرف نمی کنند سجده می کنید، می گفتند ما می دیدیم پدرانمان این عمل را انجام می دهند ما هم از آن ها پیروی می کنیم؛ این همان تقلید کورکورانه است که عقل و منطق آن را رد می کند یا مثل بعضی از غرب زده های امروز که به مجرد این که یک اروپایی لباسی را پوشید یا کاری را انجام داد بدون فکر از آن ها پیروی می کنند.
فلسفه تقلید، در واقع همان دلیل و مستند و مدرکی است که لزوم تقلید را برای مکلف اثبات می کند؛ بر خلاف دیگر احکام شرعی که دلیل آن ها امر و نهی هایی است که در قرآن و روایات موجود است، بدون این که لزوما در آن ها به فلسفه احکام نیز اشاره شده باشد.
لزوم تقلید:
در شریعت اسلام، واجبات و محرماتی وجود دارد که خدای حکیم آن ها را برای سعادت دنیا و آخرت انسان تشریع کرده است، واجبات و محرماتی که اگر انسان آن ها را اطاعت نکند، نه به سعادت مطلوب می رسد و نه از عذاب در امان است.
از سوی دیگر، چنین نیست که هر مسلمانی بتواند به آسانی، احکام شرعی را از قرآن و روایات و یا از عقل خود دریابد. نه قرآن مانند یک کتاب حقوقی یا رساله عملیه، احکام شرعی را به طور صریح بیان کرده است، و نه روایات معصومین علیهم السلام چنین است، و نه عقل بشر به تنهایی می تواند همه احکام را دریابد.
برای شناخت احکام شرعی، آگاهی های فراوانی، از جمله: فهم آیات و روایات، شناخت حدیث صحیح از غیر صحیح، کیفیت ترکیب و جمع روایات و آیات، و ده ها مسأله دیگر لازم است که آموختن آن ها نیازمند سال ها تلاش جدی است.
در چنین حالتی، مکلف خود را در برابر سه راه می بیند: نخست این که راه تحصیل علم که همان اجتهاد است در پیش گیرد؛ دوم این که در هر کاری آرای موجود را مطالعه کرده، به گونه ای عمل کند که طبق همه آرا، عمل او صحیح باشد (یعنی احتیاط کند)؛ و سوم این که از رأی کسی که این علوم را کاملاً آموخته و در شناخت احکام شرعی کارشناس است، بهره جوید. بی شک او در راه اول اگر به اجتهاد برسد، کارشناس احکام شرعی خواهد شد و از دو راه دیگر بی نیاز. اما تا رسیدن به آن، ناگزیر از دو راه دیگر است.
راه دوم: نیازمند اطلاعات کافی از آرای موجود در هر مسأله و روش های احتیاط است و در بسیاری از موارد، به دلیل سختی احتیاط، زندگی عادی او را مختل می کند. این سه راه اختصاص به برخورد انسان با احکام شرعی ندارد و در هر مسأله تخصصی دیگر وجود دارد. مثلاً یک مهندس متخصص را فرض کنید که بیمار می شود، او برای درمان بیماری خود باید خود شخصاً به تحصیل علم پزشکی بپردازد، یا تمام آرای پزشکان را مطالعه کرده، به گونه ای عمل کند که بعداً پشیمان نشود، و یا به یک پزشک متخصص رجوع کند. راه اول او را به درمان سریع نمی رساند، راه دوم نیز بسیار دشوار است و او را از کار تخصصی خود، که مهندسی است، باز می دارد. لذا او بی درنگ از یک پزشک متخصص کمک می گیرد و رأی او را عمل می کند.
او در عمل به رأی پزشک متخصص، نه تنها خود را از پشیمانی آینده و احیاناً سرزنش دوستان نجات می دهد، بلکه در اغلب موارد، درمان نیز می شود. مکلف نیز در عمل به رأی مجتهد متخصص، نه تنها خود را از پشیمانی آخرت و عذاب الهی نجات می دهد، بلکه به مصالح احکام شرعی نیز دست می یابد.

Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer4 yles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> ideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ />

rmal">پاسخ: آزمایش الهی برای آن است که مدعیان راستین از مدعیان دروغین شناخته شوند. همه انسان ها به نوعی ادعا می کنند که آدم های خوبی هستند، اما به هنگام امتحان، افراد شناخته می شوند و هر کس می فهمد که چه مقدار در ادعایش راستگو بوده است. خداوند می فرماید: ما شمار را به ترس، گرسنگی و کمبودها آزمایش می کنیم: ( و لنبونکم بشی ء من الخوف و الجوع و نقص من الاموال و الانفس و الثمرات و بشر الصابرین)سوره بقره آیه 155.

علاوه بر آن که علم و دانستن خداوند، دلیل کیفر و پاداش نیست، بلکه باید از ما عملی سربزند تا به کیفر و پاداش برسیم. به چند مثال توجه کنید:

1.     ما می دانیم که این خیاط یا نجار چگونه می دوزد یا می سازد، ولی بر اساس این دانش، به آن ها مزد نمی دهیم، بلکه باید از آنان کاری سربزند تا مستحق پاداش شوند.

2.     معلم می داند که این دانش آموز اهل درس خواندن نیست، ولی نمی تواند قبل از امتحان او را مردود قلمداد کند. حضرت علی علیه السلام می فرماید: آزمایشات الهی برای علم پیدا کردن خداوند نیست، بلکه برای آن است که بستری ایجاد شود و از انسان عملی سرزند تا کیفر و پاداش بر مبنای عمل باشد.

اگر متحان ها نباشد، انسان ها شناخته نمی شوند.

صبر انسان، در برابر حوادث شناخته می شود.

قناعت و زهد انسان، به هنگام کمبودها روشن می شود.

تقوی، حلم و ایثار انسان، در امتحان ها معلوم می شود.

ماخذ: پرسش های مهم، پاسخ های کوتاه نویسنده:محسن قرائتی صفحه 115

خیلی از سؤالات مانند: چرا  در دنیا بلا وجود دارد؟ چرا باید امتحان بدهیم؟ و چرا واجبات مشکل است و نوافل وجود دارد؟ پاسخشان این است که :

چون دنیا کارگاه و کلاس امتحان است نه هتل.

تمثیلی در باره فوائد امتحان کردن انسان ها

اگر برنج و خاک با هم مخلوط باشد، وقتی می خواهید بخورید خاک دارد، و اگر بخواهید دور بریزید، برنج داخلش هست. تا غربال نکنید، نمی توانید تصمیمی روی آن بگیرید، نه پختنی است نه دور ریختنی. برنج مخلوط با فضله ی موش نه خوردنی است نه دور ریختنی. انسان ها را هم باید از هم جدا کرد. اگر بخواهید منافق را از داخلتان بیرون کنید، آتش تند می خواهد. گاهی آتش را تند می کنند که منافق برود بیرون. گاهی جاذبه ی دنیا را زیاد می کنند که این سمت را نجات بدهند.

ماخذ: مثل ها و پندها، حائری شیرازی، ج4، ص20

Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer4 yles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> ideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ />

پاداش روزه دار

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در پاسخ به سؤالات شخص یهودی پاداش روزه دار را این چنین بیان فرمودند:

ما من مؤمن یصوم شهر رسضان احتسابا إلا اوجب الله له سبع خصال: اولها یذوب الحرام من جسده، و الثانیه یقرب من رحمة الله و الثالثه یکون قد کفر خطیئه ابیه آدم، و الرابعه یهون الله علیه سکرات الموت و الخامسه امان من الجوع و العطش یوم القیامه، و السادسه یعطیه الله براءة من الیار، و السابعه بطعمه الله من طیبات الجنه.

حرام از بدنش آب خواهد شد، کفاره اشتباه پدرش آدم خواهد بود، به حرمت خدا نزدیک می شود، سکرات مرگ بر او آسان می گردد. امان از گرسنگی و تشنگی قیامت خواهد بود، به او ورقه برائت از آتش داده خواهد شد، واو  را از پاکیزه های بهشت اطعام دهند.

و انسان روزه دار در صورتی که شرائط را مراعات کند و روزه خواص را بگیرد، از گناهان بیرون می رود مثل روزی که از مادر متولد شده است، همچنانکه حضرت رسول صلی الله علیه و آله به جابر می فرماید:

ای جابر!

این ماه رمضان است، کسی که روزش را روزه بگیرد و شب را به عبادت به سر برد و شکم و عورت خود را از حرام نگهداری کند و زبانش را حفظ نماید، از گناهانش بیرون می رود همان گونه که از ماه رمضان خارج می شود.