شکوای دل
03 مرداد 1390 توسط محمدی فرد
الهی !
خوشا آنان که د رجوانی شکسته شدند که پیری خود شکستنی است .
الهی !خوشا آن دم که در تو گمم.
الهی !
ان که تو را دوست دادر چگونه با خلقت مهربان نیست .
الهی !از دردم خرسندم که درمانش تویی .
الهی !
چه رسوایی از این بیشتر که گدا از گدایان گدایی کند .
الهی ! در بسته نیست ما دست و بسته ایم .
الهی !
چون توحاضری ، چه جویم و چون تو ناظری چه گویم .
الهی ! کامم را به حلاوت کلامت شیرین بدار .
الهی !
از خواندن نماز شرم دارم و از نخواندن آن بیشتر
الهی ! آن را که عشقت نیست ، ارزش نیست .